نوشته های بی سر و ته یک روز ابری. وقتی از ذوق به خود می پیچیدم:))

من ترجیح میدم نشونه ها رو، حتا اگه کوچیک باشن، باور کنم و قلبا بهشون اعتماد کنم.
من دوس دارم با هر چیز زیبای کوچکی که منو به یاد اون زیبایی بزرگ میندازه ذوق کنم. من دوس دارم لبخند بزنم و امیدوار باشم. برام مهم نیس ساده و بی فکر بنظر برسم. اصلا دوس دارم ساده و بی فکر باشم. دوس دارم ساعت ها به ارزو هام فکر کنم و اسم کارو تلف کردن وقت نمیذارم حتا اگه بهشون نرسم.

فائزه هستم،در سرزمین عجایب!...