من همه دور و بری هام بهم یادادن که توقعم از زندگی بالا باشه.
اما ای کاش یاد نگرفته بودم و بی توقعی رو تمرین کرده بودم. ادم کم توقع میتونه خوشحال تر و خوشبخت تر باشه.
قبلا فکر میکردم این حرفا شعاره. و همین جمله ی"سر سفره نون نباشه اما عشق باشه" رو کسایی که فقر رو تجربه نکردن و معنیشو نمیدونن میگن.
اما دیدم نه....
مامان من احساس خوشبختی کرده توو زندگیش. به ارزو هاش رسیده و درست و منطقی نگاه کرده به زندگی.و واقعگرا شده.
مامان اون اما سختی کشیده و فقر رو تحمل کرده و بار ها و بارها به آرزو هاش نرسیده اما بررسی از مرجع آرمانگرا طبق کپی رایت شده.
این خیلی ارزشمنده!
من ترجیح میدم اشتباه و خیالپردازانه فکر کنم
من ترجیح میدم خوشبختی رو در کنار سختی های زیاد و در غیر ممکن ترین حالت هم تصور کنم. اینو به دخترم هم یاد میدم. بخاطر خودش.
تا بتونه شاد تر باشه. بهش یاد میدم برای شادی و خوشحالی خودش سد نسازه. سخت نگیره و زود خوشحال شه و برای ذوق کردن منتظر یه اتفاق بزرررگ نمونه!
معیاراش از خوشبختی رو هرچی میتونه ساده تر و دم دست تر کنه! بخاطر خودش! تا توو معمولی ترین شرایط هم بتونه احساس کنه خوشبخته!
فائزه هستم،در سرزمین عجایب!...برچسب : نویسنده : gonbade-kaboodo بازدید : 133